Blog

Choć statut przedszkola bywa postrzegany jedynie jako formalny dokument, w rzeczywistości odgrywa on kluczową rolę w codziennym funkcjonowaniu placówki. Dobrze opracowany statut to nie tylko obowiązek, lecz przede wszystkim narzędzie organizacyjne, które wspiera zarówno dyrektora, jak i organ prowadzący w skutecznym zarządzaniu przedszkolem. To właśnie statut wyznacza ramy działania placówki, porządkuje jej strukturę, określa zasady współpracy z rodzicami i personelem, a także stanowi punkt odniesienia w sytuacjach konfliktowych lub spornych. W dobie rosnących oczekiwań wobec przedszkoli – zarówno tych publicznych, jak i niepublicznych – warto spojrzeć na statut jako na realne wsparcie w budowaniu przejrzystego, bezpiecznego i dobrze zorganizowanego środowiska edukacyjnego.

Tworzenie przedszkola, które inspiruje, wspiera i rozwija dzieci, zaczyna się od ludzi. To właśnie kadra pedagogiczna, czyli nauczyciele, pomoc nauczyciela, specjaliści są sercem każdej placówki. Od ich zaangażowania, atmosfery w zespole i podejścia do dzieci zależy codzienna jakość pracy oraz zadowolenie rodziców. Dlatego tak ważne jest, aby zespół przedszkolny był nie tylko kompetentny, ale przede wszystkim zgrany, zmotywowany i wspierający się nawzajem.

Pierwsze dni dziecka w przedszkolu to duże przeżycie zarówno dla malucha, jak i dla jego rodziny. Dla wielu dzieci to pierwszy moment dłuższej rozłąki z rodzicami, obce miejsce, nowi dorośli i rówieśnicy. To naturalne, że w takiej sytuacji pojawiają się silne emocje. Wykorzystanie odpowiednich technik adaptacyjnych może znacząco złagodzić trudne początki i pomóc dziecku wejść w nową przestrzeń z większym poczuciem bezpieczeństwa.

Wspieranie uczniów w ich rozwoju edukacyjnym i emocjonalnym to jedno z kluczowych zadań współczesnej oświaty. Złożoność problemów, z jakimi zmagają się dzieci i młodzież, wymaga obecności wykwalifikowanych specjalistów, którzy potrafią odpowiednio zareagować na ich potrzeby. Nauczyciele specjaliści pełnią dziś istotną rolę nie tylko w pracy z uczniami, ale także we współpracy z rodzicami i nauczycielami, tworząc spójny system wsparcia. W artykule przybliżamy zasady ich zatrudniania, określone przepisami prawa oraz przedstawiamy zakres zadań, jakie realizują w codziennej pracy.

Dziecięca wyobraźnia nie zna granic – wystarczy kawałek materiału, kilka rekwizytów i trochę przestrzeni, by przenieść się w świat bajek, przygód i niezwykłych postaci. Zabawa w teatr to nie tylko źródło radości i twórczej ekspresji, ale również doskonałe narzędzie wspierające rozwój mowy, kompetencji społecznych i emocjonalnych. Odpowiednio dobrane scenariusze teatralne mogą stać się cennym wsparciem w pracy nauczyciela, logopedy czy terapeuty, pomagając dzieciom rozwijać słownictwo, płynność wypowiedzi, a także pewność siebie w komunikacji.

Jak poradzić sobie z dzieckiem, które nie chce zrobić tego, o co je prosimy? Jak bez krzyku, kłótni skutecznie osiągnąć sukces, bez „stawiania na swoim”, czy poczucia wymuszania naszego zdania na dziecku? Są na to sposoby. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, jakie są narzędzia do radzenia sobie w takich sytuacjach.

Edukacja włączająca (inkluzyjna) zakłada, że każde dziecko – niezależnie od stanu zdrowia i stopnia sprawności – ma prawo rozwijać się razem z rówieśnikami w najbliższym środowisku. Koncepcja ta wynika z Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach osób z niepełnosprawnościami, ratyfikowanej przez Polskę w 2012 r. Ostatnie lata przyniosły szereg zmian legislacyjnych, w tym rozporządzenie z grudnia 2024 r., które pozwoliło realizować nauczanie indywidualne na terenie przedszkola, a nie tylko w domu. Niniejszy artykuł przedstawia kluczowe akty prawne, obowiązki dyrektorów, źródła finansowania oraz procedury chroniące dzieci i rodziców przed dyskryminacją.

Rozpoczęcie edukacji szkolnej to moment przełomowy w życiu dziecka, wymagający odpowiedniego przygotowania zarówno pod względem emocjonalnym, społecznym, jak i poznawczym. Co tak naprawdę oznacza, że dziecko „jest gotowe do szkoły”? Jak ocenić gotowość szkolną dziecka?

W ostatnich latach bardzo dużo mówi się o tym, w jakich krajach jest najlepiej funkcjonujący system nauczania. Okazuje się, że państwa skandynawskie wiodą w tej dziedzinie prym. Na czym polega fenomen tego systemu nauczania, począwszy już od poziomu edukacji przedszkolnej? Czy jest możliwe, aby w polskie przedszkola funkcjonowały podobnie?